Mijnheer Khalouani*, gehost bij Samusocial, wacht op een aangepaste woning

Mr. Khalouani verblijft nu al enkele maanden bij Samusocial. Deze Belg van Marokkaanse origine lijdt aan een neurologische ziekte die de mobiliteit van zijn benen sterk beïnvloedt. Hij had nooit gedacht dat hij een beroep zou doen op onze diensten, maar door een onvoorziene wending in zijn leven was dat wel zo. Deze energieke, vastberaden man maakt gebruik van zijn verblijf in het centrum voor noodopvang om zich samen met onze sociale teams voor te bereiden op een terugkeer naar een eigen woning en de arbeidsmarkt.

« Ik had het geluk om in een kamer met twee bedden terecht te komen. Ik krijg gewaarborgde opvang. Ik hoef dus niet alle dagen te bellen. Mijn plaats is gereserveerd. En ik mag hier blijven overdag! Ik vind dat ik geluk heb vergeleken met de mensen die op straat leven. Bij mij is de sociale band nooit verbroken. »

Maar welke toekomst heeft Mijnheer Khalouani?

« Ik heb plannen! » roept hij uit. « Eerst ga ik een aangepaste woning krijgen. De sociale teams werken eraan. Ik weet dat ik tot dan bij Samusocial mag blijven. En gelukkig maar want het kan nog een tijdje duren… een jaar, anderhalf jaar misschien. Maar dat stoort me niet. Ik voel me goed hier. En nadien wil ik opnieuw de arbeidsmarkt op. Weet u, op een zeker moment had ik de hoop opgegeven... Ik had al drie « geassisteerde » jobs gehad, maar het lukte me eenvoudig niet. Ik werkte als verpakker. Ik moest artikelen in dozen steken. Plooien, plakken enz. Maar ik ben te traag met mijn handen door mijn neurologische ziekte. Er waren zelfs blinden die er beter mee overweg konden dan ik... Maar deze keer wil ik iets vinden dat echt geschikt is voor mij. Ik zou graag werken als telefonist. Ik ben sociaal ingesteld. Ik leg graag contact met anderen. En anders kan ik altijd gaan vertalen of tolken, Arabisch-Frans. »

*Schuilnaam